W roku 1929 powstał w Warszawie Związek Producentów Roślin Leczniczych i Przemysłowych. W wyniku jego działalności utworzone zostały w Polsce pierwsze profesjonalne ośrodki uprawy roślin leczniczych. W tym samy roku z inicjatywy ówczesnego Ministerstwa Przemysłu i Handlu zorganizowano w Warszawie konferencję w sprawie integracji polskiego środowiska zielarskiego. W wyniku obrad przedstawicieli różnych urzędów i firm zielarskich, postanowiono stworzyć organizację, która byłaby „reprezentantem interesów krajowego zielarstwa i koordynatorem polskiej gospodarki zielarskiej”. W ten sposób w roku 1930 powstał Polski Komitet Zielarski.
Celem ówczesnych działań PKZ było tworzenie plantacji roślin leczniczych, prowadzenie prac doświadczalnych nad ich aklimatyzacją, inspirowanie badań naukowych w dziedzinie nauk o leku roślinnym, koordynowanie obrotu ziołami, szkolenie instruktorów zielarstwa. PKZ odegrał istotną rolę w kształtowaniu polskiego zielarstwa i ziołolecznictwa okresu międzywojennego.